Pod pieniącą się pianą bursztynowego piwa kryje się niedoceniany skarb roślinny. Już w IX wieku n.e. był używany jako naturalny środek konserwujący przez europejskich piwowarów. Obecnie stał się niezbędnym surowcem w warzeniu piwa ze względu na swoją wyjątkową goryczkę i aromat. Takim rodzajem rośliny jest chmiel.
1. Chmiel: magiczna broń do warzenia piwa
Chmiel (Humulus lupulus), znany również jako chmiel wężowy, jest wieloletnią rośliną pnącą z rodziny konopiowatych, która może osiągnąć wysokość ponad 7 metrów. Ma gęste stożkowate kwiatostany, które botanicznie nazywane są szyszkami i składają się z miękkich, jasnozielonych płatków żywicy. Po osiągnięciu dojrzałości szyszki chmielu pokrywają się gruczołami antocyjanowymi, które wydzielają żywicę i olejki eteryczne, nadając tej odmianie chmielu niepowtarzalny smak i aromat. Szyszki chmielowe zbiera się zazwyczaj pod koniec sierpnia lub we wrześniu.
Chmiel był używany jako zioło lecznicze od czasów starożytnego Egiptu. W czasach rzymskich chmiel był używany do leczenia chorób wątroby i zaburzeń układu trawiennego. Od XIII wieku chmiel jest uważany za dobry lek na gorączkę i choroby śledziony w regionie arabskim.
Początki stosowania chmielu w piwie sięgają Europy, z IX wieku naszej ery. Początkowo dodawano go do piwa ze względu na jego właściwości konserwujące, aby przedłużyć jego trwałość. W średniowieczu piwowarzy w niemieckich klasztorach odkryli, że chmiel może zrównoważyć słodycz słodu, nadać piwu orzeźwiającą goryczkę i bogaty aromat, dzięki czemu zyskał on podstawową pozycję w warzeniu piwa. Obecnie około 98% uprawianego chmielu jest wykorzystywane głównie w przemyśle piwowarskim, a Stany Zjednoczone są największym producentem chmielu na świecie.
2. Chmiel ma wiele innych dobroczynnych efektów nie tylko w browarnictwie
Chmiel, ze swoją wyjątkową goryczką i aromatem, stał się niezbędnym surowcem w warzeniu piwa. Jednak jego wartość wykracza daleko poza to.
Nowoczesne badania wykazały, że chmiel zawiera α-kwasy (głównie humulon) i β-kwasy (głównie humulon), flawonole (kwercetyna i kemferol), flawonoidy 3-oleje (głównie katechiny, epikatechiny i proantocyjanidyny), kwasy fenolowe (kwas ferulowy) i stosunkowo niewielką ilość izoprenowych flawonoidów (kwas fulwowy). Spośród nich, alfa-kwasy i beta-kwasy są głównymi źródłami goryczki chmielu.
Uspokojenie i pomoc w zasypianiu: Humulon w chmielu może wiązać się z receptorami GABA, łagodząc niepokój i wspomagając sen. GABA w chmielu może zwiększać aktywność neuroprzekaźnika GABA, tym samym hamując ośrodkowy układ nerwowy. Eksperyment na modelu zwierzęcym pokazuje, że 2-miligramowe stężenie ekstraktu z chmielu może skutecznie zmniejszać aktywność nocną w rytmie dobowym. Podsumowując, uspokajające działanie chmielu jest pośredniczone przez zwiększoną funkcję receptorów GABA, które odpowiadają za szybką hamującą transmisję synaptyczną w mózgu. Obecnie ludzie często łączą chmiel z kozłkiem lekarskim, aby przygotować uspokajającą herbatę.
Działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne: Chmiel zawiera biocząsteczki o wysokim potencjale antyoksydacyjnym, takie jak flawonole, rutyna (kwercetyna-3-glikozyd rutyny) i astragalozyd (kanophenol-3-glukozyd), które mogą skutecznie zapobiegać uszkodzeniom spowodowanym przez reaktywne formy tlenu. Ponadto ksantan zawarty w chmielu może eliminować wolne rodniki, hamować szlak NF-κB i łagodzić przewlekłe stany zapalne (takie jak zapalenie stawów).
Antybakteryjne: Od czasów starożytnego Egiptu chmiel był używany do konserwowania żywności. Gorzki α-kwas i β-kwas w chmielu mają działanie antybakteryjne i mogą hamować wzrost różnych mikroorganizmów, w tym Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Staphylococcus epidermococcus, Streptococcus mutans i bakterii Gram-dodatnich. Jest to również jeden z powodów, dla których piwo było historycznie bezpieczniejsze niż woda pitna. Oprócz nadania mu właściwości antybakteryjnych, alfa-kwas pomaga również utrzymać stabilność piany piwa.
Wsparcie zdrowia kobiet: Izoprenylnaringina chmielowa (pochodząca z fulminolu i jego pochodnych) może zrekompensować spadek poziomu 17-β-estradiolu w okresie menopauzy. Preparaty chmielowe zawierają 8-izoprenylnaringinę, która jest jednym z silnych fitoestrogenów znanych w królestwie roślin. Preparaty chmielowe mogą być stosowane jako naturalny substytut fitoestrogenów w okresie menopauzy u kobiet w celu złagodzenia uderzeń gorąca, bezsenności i wahań nastroju. Badanie z udziałem 63 kobiet wykazało, że stosowanie preparatów chmielowych może łagodzić objawy naczynioruchowe i uderzenia gorąca związane z menopauzą.
Ochrona nerwów: Badania wykazały, że terpeny chmielowe mogą przenikać przez barierę krew-mózg, chronić nerwy, zapewniać ochronę przeciwzapalną mózgu i zmniejszać stres oksydacyjny. Inne badanie wykazało, że kwas izoalfainowy chmielu może wzmacniać pamięć zależną od hipokampa i funkcje poznawcze związane z korą przedczołową poprzez aktywację przekazu dopaminy w neuronach. Kwas gorzki w chmielu może wzmacniać funkcje pamięci poprzez mechanizm pośredniczony przez neuroprzekaźnictwo noradrenaliny. Kwas izoalfainowy chmielu może łagodzić neurozapalenie i upośledzenie funkcji poznawczych w różnych modelach chorób neurodegeneracyjnych gryzoni, w tym w chorobie Alzheimera.
3. Zastosowanie chmielu
Dane Mordoru pokazują, że wielkość rynku chmielu szacuje się na 9,18 miliarda dolarów amerykańskich w 2025 r. i oczekuje się, że osiągnie 12,69 miliarda dolarów amerykańskich do 2030 r., przy skumulowanej rocznej stopie wzrostu wynoszącej 6,70% w okresie prognozowania (2025-2030). Napędzany wzrostem spożycia piwa, trendem piwa rzemieślniczego i rozwojem nowych odmian chmielu, oczekuje się, że rynek chmielu będzie nadal rósł.
Po prostu dobre zdrowie
Wprowadzono kapsułkę wegetariańską z chmielem. Produkt ten ma działanie uspokajające i pomaga w zasypianiu.
Czas publikacji: 24-06-2025